Ik dacht vanmorgen dat het vandaag wel een makkie zou zijn, maar halverwege was ik al aan het sterven . De eerste uren ging het door de stad en voorstad en vervolgens industrie . Daarna werd het heel desolaat en superheet . Toen ik vertrok was het nog maar 13graden , maar dat heeft niet lang geduurd . Ik ben wel op een prachtige locatie terecht gekomen met uitzicht op de bergen. Heel rustig en zzzzzen :-).
Het is ook voor het eerst dat ik via mijn gsm deze blog bijwerk, en het vergt serieus wat concentratie . Vandaar dat ik het ook kort ga houden . Ik nam enkele foto's onderweg zodat jullie ook wat kunnen mee genieten.
By the way, wat de teen betreft : dat was een foto van toen hij alweer veel beter was :-). Ik wou het CRA niet aandoen ;-)
Aan Erika een superdikke knuffel en veel courage de komende dagen.
Aan jullie allemaal superveel dank voor jullie berichtjes. Voedsel voor de morele gezondheid zijn ze!
Xxx
Anne
Via gsm de blog bijwerken: supergeslaagd! Helemaal content met de inhoud en de foto's, je maakt mijn eerste dag terug op kantoor iets draaglijker ;)
BeantwoordenVerwijderenEn eeuwige dank voor de 'genezende' teen...ik vrees dat ik erger niet had aangekund... ;)
Allez hups, op naar de volgende route!
(en ja, goed gezien dat de planten nog leven ;))
Dag Anne,
BeantwoordenVerwijderenTof hé dat dit allemaal bestaat (internet bedoel ik) en gsm,stel je voor dat je zo'n tocht zou maken zonder,dat kunnen we ons toch echt niet meer voorstellen.
Voor ons is het ook een geruststelling jou te kunnen volgen en te zien dat je het formidabel goed doet !!
Jouw vader volgt het doktersadvies goed op en is reeds 10 kg afgevallen , spijtig dat hij niet zo goed kan stappen als jij want veel bewegen is natuurlijk ook zeer goed voor hem, maar ja je moet kunnen.
Zie of hoor jij het nieuws in de wereld ?? Misschien beter van niet want het is om depressief van te worden ,moorden ,bosbranden enz..... Er zou absoluut eens iemand op de idee moeten komen om ook eens het goede nieuws op te zoeken als dat er al is en daar ook een beetje van uit te zenden, ik denk dat jonge kinderen nog weinig vertrouwen moeten hebben en een groot onveiligheidsgevoel wanneer ze regelmatig horen dat je zelf door je eigen moeder kan om het leven gebracht worden,dat zijn toch berichten die ik als niet hoorde gelukkig maar.
Vele groetjes van jouw vader en stap jij maar lekker door zegt hij eenmaal over de helft kan je beginnen aftellen .
Tot morgen
Anneke,een misrekening van mij,je was nog niet door het platte desolate landschap,maar het gaat beteren als je het zo wil noemen!
BeantwoordenVerwijderenDe foto"s, mooi maar laat er eens eentje nemen door een collega pelgrim bij een monument of merkwaardigheid samen met jou! Niet dat ik eraan twijfel of je er echt wel bent hoor maar....
Ik denk dat je rugzak ver boven de 15% lichaamsgewicht ligt?
Kun je er niet wat uitkieperen?
Vandaag voor jou weer zo'n gloeiend hete dag,gelukkig voor ons ook ,al is het hier wat minder warm.
Anneke jij doet het fantastisch ,nog een 250km of iets meer en het doel is bereikt! Dikke zoen van ons.
Zus, desolaat, warm,de voeten en benen die beginnen te wegen, tokkelen op je GSM om toch een verslagje te schrijven maar anderzijds de voldoening om elke tocht tot een goed eind te brengen. Zoals iemand ooit mooi zei/schreef (en vermits je toch zo graag in het Engels denkt of mijmert) "That which doesn't kill us makes us stronger " kan je al een heel eind op de been (:-)houden ... Nog veel sterkte en moed ! Goe bezig !!!
BeantwoordenVerwijderen