Twee dagen zijn alweer voorbij. De wandelingen waren niet te lang en gingen vrij goed.
Op de weg naar Astorga was het wel erg heet. We liepen door een gebied dat de Páramo genoemd wordt. Heel zanderig met veel lage struiken. Het ging omhoog en omlaag. Samen met een Duitse vrouw en haar pleegzoon van 14 die ik ook al op mijn allereerste dag was tegengekomen deden we de tocht. We hebben een paar keer serieus de slappe lach gekregen. De eerste keer toen we echt dringend aan wat afkoeling toe waren en we in de schaduw van enkele schaarse bomen wilden gaan zitten. Komt daar het gebruikelijke boertje af - ze weten mij te vinden blijkbaar - die zegt dat we wat verder moeten gaan, daar is het paradijs. Even later komt er een meisje van de andere kant, een Duitse ook, die hetzelfde zegt, dus nog voor we zitten, beslissen we het erop te wagen. Toen we het paradijs bereikten, hadden ze een foto van ons gezicht moeten trekken... Ik heb het daar nog gevraagd: ' dit is het paradijs???' Ze boden ons gratis drank aan, maar we konden niet snel genoeg weg zijn. Ik heb hen nog veel plezier in het paradijs gewenst, waarna we nog een half uur zoet waren met grapjes maken over de hele situatie. Het was er zo smerig, zo alternatief, dat je wel serieus beneveld moest zijn om dat het paradijs te vinden.
Even later hebben we er een kwartier over gedaan om een spoorweg over te steken. Hadden ze daar toch een voetgangersbrug geconstrueerd die helemaal naar boven zigzagde en vervolgens over het spoor ging en dan weer zigzag naar beneden. Ik denk dat de warmte ons gevoel voor de absurditeit van de situatie aanwakkerde... we kwamen haast niet meer bij.
's Avonds een klein onweer, vanmorgen om 7u terug vertrokken en om 12u30 was ik alweer op mijn huidige bestemming. Hier de hele namiddag al onweer, waardoor het sterk is afgekoeld. Mijn tenen hebben het zowaar koud.
Morgen omhoog naar 1515m. Dat wordt dus zowiezo zweten. Ik kijk al uit naar de muilezel die mij over een 8-tal dagen komt vergezellen :-)
Mijn computertijd loopt af, dus ik moet mij vreselijk haasten om jullie allemaal nog eens te bedanken.
Claudine, ik vind je gedichten schitterend! Dirk, dank je wel! Moeketje, Jos en Griet en alle anderen, vele lieve groetjes!
Anne
