Gisteren was het een bloedhete dag. Om half twee geraakte ik in Hornillos del Camino, een klein dorpje, dat zonder de camino zeker door de mensheid zou zijn vergeten. Aandoenlijk kerkje hebben ze daar.
Vanmorgen om 7u vertrokken voor weer 20km tot Castrojeriz, een iets grotere gemeente, maar even bloedheet de hele weg. Het landschap is zeer veranderd sinds enkele dagen. Waar ik vroeger door groene velden liep met veel levende wezens, lijkt dit wel een andere zinderende planeet. Enorme graanvelden en windmolens beheersen het landschap. Dan klagen wij als er ergens een molentje gezet wordt, hier staan er honderden op alle heuvelruggen.
Veel valt er niet te beleven in de namiddag. Tot 17u of 18u is alles doods. Mensen doen een siesta.Geen winkel of bar die open is.
Bij momenten is het erg eenzaam, maar op andere momenten heb je leuk gezelschap.
Gisteren ben ik voor het eerst een kledingstuk vergeten dat nog op de wasdraad te drogen hing. Daar kan ik dan zo boos op mezelf voor zijn.
Ik was toch weer blij met de verschillende boodschappen die jullie achterlieten. Toen ik gisteren niet op internet kon ( en zelfs gsm ontvangst zeer moeilijk was) miste ik dat echt.
Blijkbaar heb ik nu 333km afgelegd en heb ik nog 444km te gaan. Nog enkele dagen en ik zit in de helft :-).
Als ik kon zou ik jullie zeker wat van de zon en de warmte opsturen, we kunnen hier gerust met wat minder doen.
Groetjes en tot de volgende!
Anne
