vrijdag 27 juli 2012
Molinaseca
26 km afgelegd vandaag. Helemaal alleen. Het was zalig! De bergen blijven toch mijn grote liefde als het over natuurschoon gaat. Gisteren moest ik mijn verslag heel snel maken, want ik had maar 1€-stuk dus maar 20' tijd. Vandaag ben ik goed voorzien van enkel geld :-)
Het laat mij toe even terug te komen op mijn verblijf in Astorga. Toen we stonden aan te schuiven om ons in te schrijven voor een bed in de gemeentelijke albergue stonden er twee fietsers achter ons. Een van hen was uit Hasselt komen fietsen. Ik geloof niet dat hij al veel gestopt had onderweg, want hij was vertrokken op 9 juli en zou morgen 28 juli al in Santiago zijn. Snel gaan ze wel, maar veel kunnen ze toch niet gezien hebben.
Gisteravond botste ik (figuurlijk) op een koppel franstaligen. Zij uit Brussel, hij uit Frankrijk zo bleek. En zo kon ik deze keer nog eens mijn Frans oefenen.We hebben samen gegeten en daar zijn foto's van. Helaas is hier geen wifi, zodat jullie daar nog even zullen op moeten wachten.
In de kamer was het vrij druk. Vooral jonge mensen, waaronder een Russisch koppeltje dat het nodig vond de hele namiddag en avond samen in bed te liggen gichelen en doen. Iedereen was er wat door verveeld, maar niemand zei er iets over tegen hen.
De wandeling vandaag ging van 1150m naar 1504m aan de Cruz de Ferro. Die hoop stenen met het kruis op een paal, vond ik maar een afknapper. Daar bovenop kreeg ik als straf omdat ik geen steen bij had, een bijensteek in mijn duim. Gelukkig was er iemand die een zalf tegen insektenbeten bijhad, en na een uur voelde ik er niets meer van.
Na een lichte daling naar 1458m ging het weer omhoog tot 1515m. Daarna ging het weer bergaf tot 590m. Het was zoals voorspeld een moeilijk pad met veel keien en ik voelde me bij momenten een echte berggeit. De vergezichten waren zo schitterend dat ik soms vergat op te letten en zo lag ik een paar keer bijna op mijne smikkel.
Het is de eerste keer dat ik onderweg zoveel foto's genomen heb, en er ook van mij laten nemen heb. Als ik straks naar het dorp ga om te eten (1 km van hier) zal ik een resto kiezen met wifi :-)
Als jullie graag nog meer lezen over deze route, en graag veel foto's zien, dan moet je eens naar de blog gaan van Rachel uit New Zealand. Zij doet de tocht met de fiets, maar ze neemt veel tijd om met de stappers te praten. Ik ben haar al verschillende keren tegen gekomen. Haar blog heet kiwiincrocs.blogspot.com
En zo ben ik weeral uitverteld voor vandaag.
Vele lieve groetjes,
Anne
Het laat mij toe even terug te komen op mijn verblijf in Astorga. Toen we stonden aan te schuiven om ons in te schrijven voor een bed in de gemeentelijke albergue stonden er twee fietsers achter ons. Een van hen was uit Hasselt komen fietsen. Ik geloof niet dat hij al veel gestopt had onderweg, want hij was vertrokken op 9 juli en zou morgen 28 juli al in Santiago zijn. Snel gaan ze wel, maar veel kunnen ze toch niet gezien hebben.
Gisteravond botste ik (figuurlijk) op een koppel franstaligen. Zij uit Brussel, hij uit Frankrijk zo bleek. En zo kon ik deze keer nog eens mijn Frans oefenen.We hebben samen gegeten en daar zijn foto's van. Helaas is hier geen wifi, zodat jullie daar nog even zullen op moeten wachten.
In de kamer was het vrij druk. Vooral jonge mensen, waaronder een Russisch koppeltje dat het nodig vond de hele namiddag en avond samen in bed te liggen gichelen en doen. Iedereen was er wat door verveeld, maar niemand zei er iets over tegen hen.
De wandeling vandaag ging van 1150m naar 1504m aan de Cruz de Ferro. Die hoop stenen met het kruis op een paal, vond ik maar een afknapper. Daar bovenop kreeg ik als straf omdat ik geen steen bij had, een bijensteek in mijn duim. Gelukkig was er iemand die een zalf tegen insektenbeten bijhad, en na een uur voelde ik er niets meer van.
Na een lichte daling naar 1458m ging het weer omhoog tot 1515m. Daarna ging het weer bergaf tot 590m. Het was zoals voorspeld een moeilijk pad met veel keien en ik voelde me bij momenten een echte berggeit. De vergezichten waren zo schitterend dat ik soms vergat op te letten en zo lag ik een paar keer bijna op mijne smikkel.
Het is de eerste keer dat ik onderweg zoveel foto's genomen heb, en er ook van mij laten nemen heb. Als ik straks naar het dorp ga om te eten (1 km van hier) zal ik een resto kiezen met wifi :-)
Als jullie graag nog meer lezen over deze route, en graag veel foto's zien, dan moet je eens naar de blog gaan van Rachel uit New Zealand. Zij doet de tocht met de fiets, maar ze neemt veel tijd om met de stappers te praten. Ik ben haar al verschillende keren tegen gekomen. Haar blog heet kiwiincrocs.blogspot.com
En zo ben ik weeral uitverteld voor vandaag.
Vele lieve groetjes,
Anne
Abonneren op:
Posts (Atom)