Hier ben ik weer, na een heel vermoeiende tocht. Onmiddellijk na het verlaten van Cizur Menor begon het te stijgen. Eerst geleidelijk maar dat werd al gauw steiler en steiler. In de verte zag ik heuvels met over de hele lengte op de toppen tientallen windmolens. Moderne windmolens die electriciteit produceren. Don quichote zou niet weten wat hij zag. De weg was ook in erg slechte staat waardoor je voeten bij het neerzetten steeds pijn deden. Van die dikke keien, soms puntig, soms rond, maar altijd vervelend.
Bijna boven begon je het geluid van de wind in de molens heel goed te horen. Indrukwekkend hoor, zo´n molen die snel draait. Zo snel heb ik ze bij ons nog niet zien gaan. Helemaal boven staat een mooi kunstwerk ter ere van de pelgrims.En als je klimt moet je langs de andere kant terug bergaf. Dat was ook niet altijd even evident. De landschappen en typische dorpjes zijn wel de moeite waard en inderdaad, Puenta la Reina stelt niet teleur. Ik ben er helemaal doorheen gewandeld op weg naar mijn huidig verblijf. Fijne gemeente.
Hier aangekomen had ik niet meteen de puf om wat dan ook te doen en heb ik eerst geslapen. Dan mezelf en mijn kleren gewassen en nu dus dit bericht.
Morgen weer een zware dag. ik hoop tegen dan terug op krachten te zijn.
Mijn voeten en benen doen opnieuw pijn en mijn hoofd is een beetje ijl. Nochtans heb ik goed gegeten en gedronken. Nu ga ik mij eens toeleggen op mijn voeten. Ik wil die compeed eraf, want die plakt altijd vast in mijn sokken. Mijn slippers plakken er ook helemaal van. Enfin, ik ga hier eens vragen hoe de anderen dat doen. Misschien had ik eerst beter een voetverzorgingscursus gevolgd :-)
Till tomorrow!
Anne
