Vandaag 5 km verder gestapt dan initieel gepland. Het ging goed, niet teveel hoge klimpartijen en ook geen al te scherpe afdalingen. Zo heb ik het graag. Het stuk door Pamplona was niet aan mij besteed. Dat bleef maar duren, en dat noemen ze een klein stadje. Ik krijg al schrik voor Burgos en Leon.
Het landschap gaat nu ook veranderen. Nog wel heuvelig, maar minder beschutting.
Het weer was ideaal vandaag. Ik zag mensen met jassen en mutsen, maar alle stappers liepen in korte mouwen te zweten. Zelfs ik. En ondanks de enorm donkere lucht, geen spatje regen gehad. Wat kan je nog meer wensen.
De laatste kms heb ik een hele tijd met een spanjaard lopen kletsen, in het spaans, jawel: Eindelijk kan ik al die kwartiertjes gefluister op de trein in de praktijk omzetten. Die man vroeg waar ik Spaans geleerd had, want dat het vrij goed wat. Ikke glunderen in mijn binnenste natuurlijk.
Na drie dagen wandelen, begin ik nu toch een zekere routine te hebben. Opstaan, eten, wandelen, douchen, kleren wassen, internet, rondhangen, eten, slapen. ´s middags eet ik ergens onderweg een broodje met een cola.
Als ik opnieuw zou moeten pakken, zou ik de koekjes thuis laten, en ook een drinkfles, maar ik zou wel mijn e-reader meenemen. Die heb ik al erg gemist. In de namiddag is er echt niet veel te doen, en ik ben nog niet sociaal genoeg om mij zomaar bij anderen aan te sluiten.
Wat mij vooral bijblijft van de voorbije wandelingen , zijn de prachtige natuur, de dieren die vrij rondlopen in de bergen met bellen rond hun nek: paarden, koeien, schapen. De grote roofvogels die rondcirkelen, de rustige dorpjes en oude kerkjes.
Benieuwd wat het volgende stuk gaat geven.
Morgen Puenta la Reina.
Groetjes,
Anne
