ongeveer 7 km buiten Santo Domingo. Van de wolken geen spoor meer. Bloedheet dus. Gisteren was het ijskoud, vannacht geen oog dicht gedaan van de kou. Van afwisseling gesproken.
Ik was wel enthousiast vanmorgen toen ik geen pijn voelde in mijn teen. (het wordt een obsessie, die tenen, bij alle wandelaars hoor) De hele wandeling ging het vrij goed maar toen ik mijn schoen uitdeed schrok ik dat hij nu nog dikker en geler rondom ziet. Hij gaat toch eens ontploffen denk ik :-). Ik heb er foto´s van genomen zodat jullie later kunnen zien dat ik niet overdreven heb.
In Santo Domingo heb ik even rondgewandeld, maar de kerk met de levende haan en hen heb ik niet bezocht want daar vroegen ze geld voor en dat is tegen mijn principes ( ik heb er zo nog een paar - principes bedoel ik :-) ).
De wijnstreek van La Rioja ligt nu achter mij en ik bevind mij nu in een mooier gebied vol korenvelden, waar ze volop aan het dorsen zijn. De nacht breng ik door in een kapel op de grond. Jawel, we zijn hier met een grote groep aanbeland en ze hebben hier niks anders. In het plaatselijk café hebben ze gelukkig de computer waar ik nu mijn berichtje schrijf terwijl ik eigenlijk moest aan het helpen zijn om het eten van vanavond te maken. Ach, jullie weten dat ik altijd wel een goede uitvlucht heb om daaraan te ontsnappen :-). Ik zal de afwas wel helpen doen.
Morgen ga ik door Belorado, en misschien spring ik eens binnen in het medisch centrum daar. Het plan is om te slapen in het dorpje verder, dat nog kleiner is dat dit. De naam ben ik alweer vergeten.
Seffens eens zien of ik javel vind en dan zal ik de raad van Gerard eens volgen. Wie weet...
Hele lieve groeten aan jullie allemaal!
Anne
Dag Anne,
BeantwoordenVerwijderenBravo, bravo, ik ben echt benieuwd om die foto van jouw lelijke teen te zien !!!
hopelijk heb je ontsmetting bij op het ogenblik dat dat openbarst .
Heel veel moed verder en misschien tot na ons weekje weg we zien wel vééééél moed do zo voort!
Hallo Anne,
BeantwoordenVerwijderenFrans en ik,wij volgen je al de hele reis via deze blog. Toch wel leuk dat dit kan, ook voor jou om al die bemoedigende berichten te krijgen. Wij vinden jou heel dapper. Ik heb anders ook nog een goede tip voor je ontstoken teen: je voeten baden in warm water met veel zout. Ontstekingen genezen en vermoeide voeten ontspannen. Een heel goed middel, dat ikzelf al vaak heb toegepast. Wij wensen je nog goede moed en geniet nog van het mooie landschap en de nieuwe vrienden. Vele groetjes vanuit Carcassone van Frans en Lieve. Ps: hopelijk mist Gerard je niet teveel!
Lieve, je mooie wensen in mijn richting, plaatsen me voor een psychologisch dilemma. Als ik enerzijds zeg dat ik haar mis, dan ben ik een watje en heeft Anne schuldgevoel. Als ik anderzijds zeg dat ik haar niet mis, dan ben ik de koele afstandelijke kikker en zal Anne de wenkbrauwen fronsen. Maar ook dilemma's zijn oplosbaar. Sinds haar vertrek op 1 juli, heb ik eindelijk tijd om rustig de afwas te doen (Yasmine kookte al enkele keren), kan ik rustig denken over hoe en wanneer ik ga stofzuigen, kan ik mijn strijktalenten verder ontwikkelen, kan ik een babbelke slaan met de planten, kan ik 's avonds die éne Leffe helemaal alleen leegdrinken, heb ik 's morgens de ganse badkamer ter beschikking... Alles heeft zo zijn voordelen, weet je.
BeantwoordenVerwijderenWat haar teen betreft: die heeft inmiddels zijn geheimen prijsgegeven. Er zat een doorn in van 2cm! (ik hoop dat ik er deze keer geen 10% naast zit ...)
Ik ben pas de tweede juli vertrokken hoor :-) en ik val hem voortdurend lastig met smsjes :-) Zo snel is hij niet van mij af! :-)
Verwijderenen van die strijk ik heb ik ook nog niets gezien!
VerwijderenDag Anne,
BeantwoordenVerwijderenEen dagje vakantie in het druilerige Antwerpse. Ideaal om bij te lezen. Dapper, vind ik het, heel dapper. Heel veel moed en genieten toegewenst!
Carl Oomens